Is het westen echt zo progressief?

Een paar dagen geleden stuitte ik op een plaatje die mij aan het denken heeft gezet. Een plaatje die ons een keer een ander perspectief bied op het westen en de islam. Lees verder en vertel mij na dit artikel waar meer sprake is van vrouwonvriendelijkheid volgens jou..




Natuurlijk zijn er op het bovenstaande plaatje twee extremen geschetst, maar de boodschap wordt er niet minder krachtig op. Aangezien we in het westen leven en de meesten de vrouw in bikini beter zullen snappen dan de vrouw in de Niqab, zal ik dit keer het pleidooi voeren voor de moslima. Gewoon, omdat ik het belangrijk vind dat we zaken niet alleen maar vanuit ons veilige, westerse -vaak door de media gekleurde- referentiekader bekijken, maar vanuit elk mogelijk perspectief.

Hier in het westen zijn wij gauw geneigd om een superieure houding aan te nemen. We claimen onszelf open minded, omdat we ons blijven ontwikkelen en omdat bij ons alles mag. Alles, zolang het maar niet naar iets islamitisch neigt. Vrijheid, maar wel volgens westerse maatstaven. En daar begint het eindeloze paradox al, want kun je vrijheid nog vrijheid noemen als we uiteindelijk toch beperkt worden door grenzen en kunnen we vervolgens altijd blindelings vertrouwen op die grenzen van onze samenleving?

Naast vrijheid, een woord die onderhand een normatieve betekenis heeft gekregen, is er nog een woord die vaak in één adem met het westen wordt genoemd: modernisering. Het westen is trots op haar zogenaamd dynamische en moderniserende karakter en dat kan niet vaak genoeg benadrukt worden, lijkt het. Dit doen wij vaak door het contrast met de niet-westerse landen te belichten, door alles wat niet-westers is bijna conservatief te noemen. Voorlopig daargelaten in hoeverre dit waarheid is, maar is modernisering per definitie altijd goed en een conservatieve houding per definitie altijd slecht en zo ja, waarom dan? Waarom moet alles perse in een nieuw jasje gestopt worden? Kunnen we niet beter hetgeen wat al goed was vaker onaangeraakt laten? Op gegeven moment kom je met modernisering namelijk op een punt waarop je het tegengestelde effect krijg: regressie in plaats van progressie.

Maar goed, ik dwaal erg af. Laten we terugkomen op de vrouw in de Niqab, die deels een metafoor is van hetgeen wat ik duidelijk wil maken. Een handig weetje vooraf: wist je dat de vrouw pas rechten kreeg door de islam? Dat de vrouw daarvoor als een object werd behandeld en mishandeld? De islam heeft voor het welzijn en de rechten van de vrouw gestreden door de waarde van een vrouw proberen te waarborgen, onder andere door de vrouw wat meer te bedekken. Dit is trouwens geen religieuze mythe, maar een historische feit. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar hiermee vallen voor mij veel puzzelstukjes op hun plek wat betreft het behoudende karakter van de islam.

Uitgaand van het bovenstaande denk ik dan: chapeau, petje af voor het westen: we hebben het voor elkaar gekregen om de vrouw weer in een minderwaardige positie te plaatsen, denk aan de seksualisering die je dagelijks meekrijgt in bijvoorbeeld videoclips, songteksten en billboards. We zijn terug bij af. Vooruit, er zit wel een klein verschilletje tussen toen en nu: waar we voorheen als vrouw tegen onze wil als object werden behandeld, kiezen veel vrouwen er tegenwoordig bijna vrijwillig voor om als waardeloos voorwerp te worden gezien. We willen serieus genomen worden en emanciperen, maar kiezen er ondertussen voor om de aandacht vooral te laten vestigen op onze seksualiteit.

Dus dit is wat wij westerlingen onder modernisering verstaan? Het creëren van een situatie die we duizenden jaren geleden probeerden te voorkomen? Het weg laten vallen van betekenissen van woorden zoals eer, zelfrespect en trots? De xenofobische houding waarmee we rondlopen?

We kunnen zeggen over de islam wat we willen, dat ze achterlopen, dat hun verouderde mentaliteit niet past in de huidige samenleving, maar het is wel één van de weinige groepen die dichtbij haar principes en essenties probeert te blijven en die strikt vast blijft houden aan hun behaalde resultaten, los van de op hol geslagen extremisten die je overal wel hebt. Wat is er eigenlijk mis mee om daaraan vast te blijven houden en niet los te laten om zo, door de stroomversnelling mee te worden gesleurd? Vinden we het eigenlijk gek dat de islam zo'n streng beschermschild vast blijft houden? Het lijkt me niet meer dan nodig nu. JUIST nu, omdat we in een tijd van hitsige en geile hyena's leven.

N.B.: Moge het duidelijk zijn dat ik toevallig een westerling ben en niet moslim. Dat dit bericht dus geen poging kan zijn tot bekering, iets waar we anders snel voor vrezen. Dat ik ervoor kies om mij niet te beperken tot de kokervisie die we voorgeschoteld krijgen en dat ik een onderzoekend en kritisch mens ben. Dat ik nogmaals wil benadrukken dat ik het vandaag voor de islam opneem en morgen misschien voor de dakloze man. Daar waar in mijn ogen ondervertegenwoordiging, onwetendheid en misverstanden ontstaan, zal ik paraat staan (: